Non-verbale communicatie

Non-verbale communicatie

Schommelen zonder woorden: Communiceren met Poolse vrienden.

Als je goed naar elkaar kijkt en je best doet om elkaar te begrijpen, kan je met non-verbale communicatie een heel eind komen. Wat ik meemaakte tijdens een reis naar Polen is daar een perfect voorbeeld van. Vorige week waren mijn man en ik in Polen. Hij spreekt Pools omdat hij daar rond zijn twintigste een paar keer is geweest en moed had verzameld om de taal te leren. Hij correspondeerde jarenlang met een meisje dat hij daar had ontmoet. Dat meisje is inmiddels oma, zo lang is dat al geleden!

Ondertussen is ze met haar man en dochters regelmatig naar Nederland gekomen, zelfs nog in de tijd van het IJzeren Gordijn. Wij moesten hen uitnodigen, anders mochten ze niet eens komen. Wat dat betreft is er veel veranderd. Wij bezoeken Polen nu ook regelmatig, zoals vorige week.

Communiceren als je de taal niet spreekt

Ik spreek geen Pools en voel me een echte buitenlander als ik daar op vakantie ben (ze spreken maar een paar woorden Engels). Dus echt veel informatie uitwisselen lukt niet. Wat mij opvalt, is dat ik toch heel veel uit non-verbale communicatie kan halen. Als ik denk dat ze dit of dat zullen zeggen, klopt dat negen van de tien keer wel. Uiteraard ken ik door die wederzijdse bezoeken wel een paar woorden Pools, maar echt niet veel. Blijkbaar haal ik heel veel uit de context en non-verbale communicatie.

Schommelen

Dit herinnert me aan de tijd dat mijn zoon een jaar of vier was. De Poolse meisjes waren een paar jaar ouder en mijn zoon vond het leuk om met hen te praten, uiteraard in het Nederlands. Ik vertelde hem dat de meisjes geen Nederlands verstonden. Maar daar zat hij, op de schommel, en vroeg aan een van de meisjes of zij hem wilde duwen. Dat deed ze, waarop mijn zoon zei: “Zie je nou mama, Ania verstaat wel Nederlands!” Zo zie je maar, ook voor kinderen werkt non-verbale communicatie uitstekend.

 Communiceren met een taalbarrière

Het is duidelijk dat je ondanks een taalbarrière met elkaar kunt communiceren, zelfs zonder Google Translate of AI. Hebben jullie ook die ervaring, dat kinderen met andere kinderen kunnen spelen, ook al spreken ze elkaars taal niet? Het kost wat moeite, maar vaak gaat het feilloos, toch?

Ik vind dit een mooi voorbeeld van het belang van non-verbale communicatie. In mijn blogs over communicatie met paarden en over ruimte innemen met non-verbale communicatie kan je hier meer over lezen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *